من نمیخوام صحبت ضد بر علیه کسی بنویسم ولی آقای رئیس جمهور فعلی ما با سخنانشون و با طرفداری بیش از بیست میلیون ملت ایران در هشت سال پیش به ریاست جمهوری رسیدند که مسائل تیرماه سال 76 ، بی بند و باری و آزادی بی اصول حجاب و در پی آن روابط های ...   
دستاوردهای ایشون بود و در ادامه چهار سال بعد با تمام مخالفتی که مردم با ریاست جمهوری ایشون داشتند و با وضعیتی که خودم دقیقا یادم هست در ورزشگاه شهید شیرودی رئیس جمهور پیش آوردند و مردم با دیدن اشکهای ایشون دوباره احساساتی شدند و دیدیم که بر خلاف تصور و با حضور کاندیداهای قویتر باز هم ایشون انتخاب شدند .

   

و من به عنوان یک جوان که بی طرف هستم و فقط و فقط به ارزشها ، آرمانها ، ایران و ایرانی علاقه دارم و قصد نفی کردن کسی یا چیزی را هم ندارم یه سئوال از شمایی که این متن را می خوانید دارم و این که : کو ارزشهای کسانی که برای این مرز و بوم از جان خودشون گذشتند ؟ کو حیاء دختر ایرانی و چشم پاکی مردانش ؟ آیا این ها همه برگرفته از دوم خردادها نیست ؟ من نمی خوام بحث سیاسی راه بندازم و محیط این وبلاگ رو نجس کنم ولی تا به کی سکوت ؟ چرا نباید از حق خودمون دفاع کنیم آیا این آزادی که به ما جوان ها داده شد به قیمت گرفتن چه چیزهایی بود ؟ ( دوست ندارم دیگه بیشتر از این بحث رو کش بدم قصد توهین به کسی یا گروهی روهم نداشتم و ندارم این فقط حرف دل بود )

   

... الان هم خوب شخصیت های محترمی برای ریاست جمهوری ایران کاندیدا شده و می شوند امیدواریم که هرچه می شود بشود فقط و فقط در راستای خدمت و زنده نگه داشتن ایران و ایرانی .

با سلام خدمت همه دوستان خوبم ، یه چند روزی وقت نکردم متاسفانه بیام و مطلب بنویسم و امشب که اومدم مطلبی بنویسم مطلبی بهتر از این نوشته ندیدم که گفته ی دکتر علی شریعتی هست . بد نیست یادی هم از معلم شهید دکتر علی شریعتی بکنیم :

خدایا : به من توفیق تلاش در شکست ، صبر در نومیدی ، رفتن بی همراه ، جهاد بی سلاح ، کار بی پاداش ، فداکاری در سکوت ، دین بی دنیا ؛ مذهب بی عوام ، عظمت بی نام ، خدمت بی نان ، ایمان بی ریا ، خوبی بی نمود ، گستاخی بی خامی ، مناعت بی غرور ، عشق بی هوس ، تنهایی در انبوه جمعیت و دوست داشتن بی آنکه دوست بداند روزی کن !

برداشت شما از این گفته استاد شهید چی هست ؟ 

با سلام خدمت تمامی دوستان عزیز ، الان چون بحث داغ انتخابات هست می خواستم کمی دربارۀ این موضوع بحث و تبادل نظر کنیم که چرا متأسفانه کاندیدا ها بعضاً احساس می کنند مردم هنوز انسان هایی فاقد عقل و شعور هستند و هنوز هم در عصر ماقبل تاریخ زندگی می کنند ؟ با حرکات و رفتارهاشون می خواهند چی رو ثابت کنند ؟ انسانیت پس این وسط چه جایگاهی دارد که همه حاضر هستند برای رسیدن به پست و مقام اون رو نادیده بگیرند و همۀ آرمانها و اهداف یک ملت رو زیر پا بگذارند . آیا ما مدیون هزاران نفر انسانی نیستیم که انسان گونه از جان خود گذشتند تا ایران همیشه ایران بماند . ایران کشور زرتشت ، هخامنش و آریا که تاریخ و تمدنش ریشه در اعماق دارد و ازسختی هایی چون تاختن مغول ها ، انسان کشی های قاجار و حملات اعراب وحشی سربلند بیرون آمده است تا کجا می تواند تحمل کند . چرا باید در سه دهۀ اخیر شاهد تخریب تخت جمشید نماد مسلم ایران باشیم و اگر بیشتر بیاندیشیم چرا باید بنای تاریخی بم محافظت نشود و از بین برود مگر این بنا ها شناسنامۀ ایران نیستند ؟

 از این دست بسیار میشود پیدا کرد که در این مملکت فدای جاه طلبی های انسان هایی شده است که فقط و فقط خودشون و منافع خودشون رو در نظر گرفته اند من آدمی نیستم که بخواهم طرفداری از چیزی بکنم و بگم این بهتر از اون هست یا نه ولی اگر کمی انصاف داشته باشیم همین رزمنده هایی که در هشت سال جنگ عراق و ایران جانباز شیمیایی شده اند و الان کسی نیست که ازشون طرفداری بکند و یکی یکی شهید می شوند چه مفهومی دارد؟ البته کسانی هم هستند که به پول و پله های زیادی از همین جانبازی و ... رسیده اند ولی اون بیچاره هایی که از جون خودشون گذشتند و عقاید و آرمان هاشون مانع از این شد که از موقعیت سوء استفاده کنند چه گناهی کرده اند که فدای دسیسه های سیاسی سیاستمداران باشند ؟ و من با این حرفهایم فقط می خواهم از کشورم و هویت فرهنگی خودم دفاع کنم و قصد تمجید یا نفی کردن کسی را هم ندارم و امیدوارم که مردم همیشه با چشم و گوش ، اندیشه و فکر باز تصمیم برای آیندۀ کشور و مملکت خودشون بگیرند که همانا آینده و فردای فرندان و نوادگان خودشون هست .

نقض انسانیت فقط در صورتی شکل می گیرد که آدم ها احساس کوچکی و کمبود کنند و برای رسیدن به اهداف پوچ و دست نیافتنی خویش ، تلاش در نابودی هرچه تمامتر انسانیت کنند . حتی من ، شما و دیگران هم ممکن است اینگونه رفتارکنیم . و چه بسیارند آنانکه برای رسیدن به اهداف خود مردم را پوچ و گنگ تلقی می کنند توهین می کنند به انسانها با اعمال زشت و غیر انسانی خود . مگر چقدر ماندگار است پستها ، مقام ها و طمع انسانها در این دنیای حقیر ؟ تا کی انسان باید از خدای خویس دور شود و به رنگارنگ دنیا دل ببندد . مگر نگفته اند که بود و نبود را باید بگذارید و خویشتن خود را در محضر آفریدگارتان تسلیم کنید ؟ آیا غیر از این است که انسانهای ضعیف نردبانی هستند برای آنانکه خدای خود را گم کرده اند و به درجات دنیوی فراتر از حالشان می اندیشند ؟نقض انسانیت تا کی ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

بنمای رخ که باغ و گلستانم آرزوستای آفتاب حسن برون آ دمی ز ابربشنیدم از هوای تو آواز طبل بازگفتی ز ناز بیش مرنجان مرا برووان دفع گفتنت که برو شه به خانه نیستدر دست هر کی هست ز خوبی قراضه​هاستاین نان و آب چرخ چو سیل​ست بی​وفایعقوب وار وااسفاها همی​زنموالله که شهر بی​تو مرا حبس می​شودزین همرهان سست عناصر دلم گرفتجانم ملول گشت ز فرعون و ظلم اوزین خلق پرشکایت گریان شدم ملولگویاترم ز بلبل اما ز رشک عامدی شیخ با چراغ همی​گشت گرد شهرگفتند یافت می​نشود جسته​ایم ماهر چند مفلسم نپذیرم عقیق خردپنهان ز دیده​ها و همه دیده​ها از اوستخود کار من گذشت ز هر آرزو و آزگوشم شنید قصه ایمان و مست شدیک دست جام باده و یک دست جعد یارمی​گوید آن رباب که مردم ز انتظارمن هم رباب عشقم و عشقم ربابی​ستباقی این غزل را ای مطرب ظریفبنمای شمس مفخر تبریز رو ز شرق

بگشای لب که قند فراوانم آرزوستکان چهره مشعشع تابانم آرزوستباز آمدم که ساعد سلطانم آرزوستآن گفتنت که بیش مرنجانم آرزوستوان ناز و باز و تندی دربانم آرزوستآن معدن ملاحت و آن کانم آرزوستمن ماهیم نهنگم عمانم آرزوستدیدار خوب یوسف کنعانم آرزوستآوارگی و کوه و بیابانم آرزوستشیر خدا و رستم دستانم آرزوستآن نور روی موسی عمرانم آرزوستآن​های هوی و نعره مستانم آرزوستمهرست بر دهانم و افغانم آرزوستکز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوستگفت آنک یافت می​نشود آنم آرزوستکان عقیق نادر ارزانم آرزوستآن آشکار صنعت پنهانم آرزوستاز کان و از مکان پی ارکانم آرزوستکو قسم چشم صورت ایمانم آرزوسترقصی چنین میانه میدانم آرزوستدست و کنار و زخمه عثمانم آرزوستوان لطف​های زخمه رحمانم آرزوستزین سان همی​شمار که زین سانم آرزوستمن هدهدم حضور سلیمانم آرزوست

با سلام خدمت همه دوستان خوبم ، این وبلاگ مدت زیادی نیست که تاسیس شده ، امید وارم که با کمک شما دوستان عزیزم بتونم به اهدافم که کاملا از اسم وبلاگم ملوم هست برسم و فعلا ترجحا به همین شعر زیبا بسنده می کنم